Een gids voor de theorie van gesitueerd leren

De media en methoden voor kennisoverdracht zijn tegenwoordig heel anders dan die in het verleden. Situated Learning Theory biedt een gedurfde afwijking van traditioneel onderwijs. Het suggereert dat leren niet alleen gaat over het absorberen van feiten; het gaat over het deelnemen aan situaties uit de echte wereld met anderen.

Jean Lave en Etienne Wenger introduceerden deze theorie voor het eerst, waardoor de focus verschoof van lesgeven naar betrokkenheid. De theorie erkent dat meesterschap in gemeenschappen plaatsvindt door te doen, te observeren en bij te dragen.

Terwijl we gedecentraliseerde teams omarmen, virtuele samenwerkingen het opbouwen van vaardigheden met de snelheid van verandering, herinnert gesitueerd leren ons eraan dat de toekomst van onderwijs ligt in authentieke ervaringen, niet alleen in informatie. De volgende gids behandelt deze leertheorie in detail en toont haar rol in eLearning.

Wat is de theorie van gesitueerd leren?

Situated Learning Theory herdefinieert wat het betekent om te leren. De theorie, geïntroduceerd door Jean Lave en Etienne Wenger in het begin van de jaren negentig, daagt de traditionele notie van leren uit als iets dat in een vacuüm wordt geleverd. In plaats daarvan wordt voorgesteld dat echt leren plaatsvindt in context, in levensechte omgevingen en door actieve deelname aan gemeenschappen.

De theorie benadrukt hoe belangrijk het is om erbij te horen voordat je het onder de knie krijgt. Het gaat er niet om passief kennis te ontvangen, maar om lid te worden van een groep en te kijken hoe dingen worden gedaan. Na verloop van tijd groeien deze leerlingen uit tot zelfverzekerde bijdragers.

Lave en Wenger noemen dit proces LLegitieme perifere participatie. De term beschrijft hoe nieuwkomers aan de rand van een gemeenschap beginnen, observeren en experimenteren, en geleidelijk evolueren naar diepere betrokkenheid en expertise.

Rond dezelfde tijd introduceerden denkers als John Seely Brown, Allan Collins en Paul Duguid een verwant idee: situeerde cognitie. Ze voerden aan dat leren niet los kan worden gezien van de omgeving waarin het gebeurt.

Wanneer kennis wordt ontdaan van haar werkelijke wortels, verliest ze haar kracht. Ze benadrukten dat leren om echt vast te houden, ingebed moet zijn in de cultuur, hulpmiddelen en activiteiten waar het wordt gebruikt.

Beide perspectieven bevatten echter hetzelfde inzicht. Leren gaat over transformatie door participatie en niet alleen het verkrijgen van informatie.

Voorbeelden van de theorie van gesitueerd leren in actie

De Situated Learning Theory komt tot leven wanneer leerlingen rechtstreeks in de omgeving worden geplaatst waar hun vaardigheden uiteindelijk zullen worden toegepast. Laten we eens kijken naar twee voorbeelden die deze theorie tot leven brengen.

Stages en coöperatief onderwijs

Stages, vooral die in de STEM-velden, zijn perfecte voorbeelden van Situated Learning Theory in actie. Leerlingen zijn niet langer beperkt tot studieboeken en lezingen. In plaats daarvan worden ze ondergedompeld in de echte workflow, zoals patiëntenzorg.

Ze volgen ervaren professionals en begrijpen de nuances die niet in een slidedeck kunnen worden vastgelegd. Na verloop van tijd veranderen ze van alleen maar observeren naar actief bijdragen. Naast competentie bouwen leerlingen ook vertrouwen op in dit soort leren.

Muziek- en sporttraining

Situated Learning Theory wordt ook veel toegepast in sport- en muziektrainingen. In het muziekonderwijs worden studenten vaak in ensembles of bands geplaatst, waar ze leren door samen te spelen met hun leeftijdsgenoten en meer ervaren muzikanten. Elke opmerking en beslissing vindt plaats in een omgeving die de feitelijke omstandigheden weerspiegelt waaronder prestaties zullen plaatsvinden.

Op dezelfde manier maakt sporttraining vaak gebruik van het concept van gesitueerd leren, waarbij atleten leren door ervaring en observatie. Coaches creëren realistische oefenscenario's die echte spelsituaties simuleren. Sporters kunnen hun vaardigheden dus in een praktische setting toepassen.

Model van de theorie van gesitueerd leren

Het model van Situated Learning Theory begint met een beginner, iemand die nieuw is in een vakgebied. Ze maken deel uit van een dynamische praktijkgemeenschap. Echter, dit gemeenschap is niet alleen een groep individuen, maar een ecosysteem dat wordt gevormd door gedeelde activiteiten, hulpmiddelen, identiteiten en zinvolle relaties.

De beginner begint in de periferie, waar leren observationeel en verkennend is. Maar dit is geen passief leren.

Het wordt actief ondersteund door experts die praktijkpraktijken begeleiden, uitdagen en modelleren. Deze experts nemen geen deel aan het werk zelf en bieden toegang tot de rijke context waarin kennis leeft.

Na verloop van tijd begint de beginner door interactie dieper in te gaan. Het diagram toont deze beweging, ondersteund door een voortdurende uitwisseling van ideeën en ervaringen.

Naarmate de leerling meer zelfvertrouwen en vaardigheden krijgt, beweegt hij zich naar binnen, naar het centrum van de gemeenschap. Hun beweging symboliseert niet alleen de accumulatie van kennis, maar ook de transformatie van identiteit van leerling naar beoefenaar.

De context rondom deze gemeenschap is belangrijk. Het verankert het leren in de realiteit en geeft vorm aan wat begrepen wordt en hoe. Of het nu gaat om een lab, een werkplek, een studio of een klaslokaal dat is ontworpen om de omstandigheden uit het echte leven weer te geven, de omgeving biedt de signalen, druk en mogelijkheden die leren authentiek maken.

Hoe de theorie van gesitueerd leren te gebruiken bij het maken van online cursussen

Hier leest u hoe u de Situated Learning Theory kunt gebruiken om online cursussen maken.

Herformuleer de rol van de leerling

Bij traditioneel online leren speelt de student meestal een passieve rol. Ze bekijken video's, lezen materiaal, doen quizzen en krijgen feedback.

Bij gesitueerd leren worden leerlingen echter gezien als nieuwelingen die een gemeenschap betreden. Van hen wordt verwacht dat ze uitgroeien tot leden van een professionele of sociale praktijk. Om deze verschuiving te activeren, moet je je cursus zo structureren dat:

• Introduceer rollen uit de echte wereld: Of het nu een productmanager, een gezondheidswerker in de gemeenschap of een UX-ontwerper is, laat leerlingen deze identiteiten „uitproberen” door middel van scenario's en rollenspellen.
• Spiegel de beroepspraktijk: Maak opdrachten die de werkelijke workflows weerspiegelen, zoals het schrijven van voorstellen, het bekritiseren van werk, het maken van digitale prototypes of het uitvoeren van casestudies.
• Moedig reflectie aan: Moedig leerlingen aan om na te denken over hoe hun werk aansluit bij de bredere context.

Integreer leren in authentieke contexten

Aangezien kennis niet in een vacuüm bestaat, mogen online cursussen de context niet negeren. In plaats daarvan zou u moeten gebruiken op scenario's gebaseerd leren om realistische situaties te introduceren waarin leerlingen moeten navigeren. Dit kunnen dilemma's op de werkplek, gesprekken met klanten, veldrapporten of ethische beslissingen zijn.

Ook tools zoals interactieve storytelling en virtuele laboratoria kunnen worden gebruikt om omgevingen te simuleren waar leerlingen veilig kunnen experimenteren en falen. Video's, dashboards en interviews op locatie kunnen het cursusmateriaal ook een gevoel van realisme geven.

In een cursus voor opvoeders voor jonge kinderen kunnen leerlingen bijvoorbeeld niet alleen maar lezen over strategieën voor gedragsmanagement, maar echte beelden van de klas bekijken, de interacties tussen leerkracht en kind analyseren en hun eigen reacties ontwikkelen in een gesimuleerde klasinterface.

Bouw een praktijkgemeenschap

Zelfs als de cursus online is, moet er een groep zijn die dezelfde doelen en normen heeft. De gemeenschap stelt de leerling in staat om van de periferie naar het centrum te gaan. In een online cursus moet je deze community opzettelijk creëren.

Ga verder dan het typische „discussieforum”. Gebruik breakout-groepen, peer reviews of samenwerkingsprojecten waarbij leerlingen van elkaar afhankelijk zijn.

Hiervoor heb je een cursusbouwer nodig die dergelijke functies ondersteunt. Coursebox, met zijn door AI aangedreven cursusmaker en ondersteuning voor interactieve en boeiende elementen, is een goede keuze. Je kunt ook feedback geven aan leerlingen en discussiegroepen opzetten waar ze met elkaar kunnen communiceren.

Enkele andere opvallende kenmerken hiervan parcoursbouwer omvatten een AI-beoordelingsgenerator, een AI-beoordelaar, een AI-chatbot-tutor, whitelabeling en app-gebaseerd leren. Het is dus een volledig pakket.

Schakel naast digitaal leren ook mentoren, alumni of professionals uit het veld in. Laat ze niet alleen inhoud delen, maar ook fouten en ervaringen uit het verleden.

Gebruik legitieme perifere deelname

We hebben het concept van Legitieme Perifere Participatie van Lave en Wenger al behandeld. Gebruik het in je online cursussen om nieuwe studenten te helpen kennis op te doen door deel te nemen aan taken met een laag risico en ondersteunende taken. Naarmate het vertrouwen en de competentie toenemen, nemen ze meer centrale en complexe rollen op zich.

Begin bijvoorbeeld met op observatie gebaseerde activiteiten, zoals het analyseren van voorbeelden of het bijdragen van kleine input aan discussies. Ga vervolgens over op complexere taken. Je kunt leerlingen ook later in de cursus of zelfs in toekomstige cohorten als peer-mentoren laten fungeren.

Koppel leren aan een doel

Bij gesitueerd leren is leren persoonlijk en niet alleen cognitief. Het hangt samen met hoe mensen zichzelf zien en wie ze willen worden. Vraag de cursisten dus om tijdens de cursus na te denken over hun doelen, waarden en groei. Dagboeken, videologboeken of sessies voor het delen van groepen werken hier goed.

Erken ook de bijdragen en creativiteit van leerlingen om een gevoel van verbondenheid en vooruitgang te bevorderen. Wanneer leerlingen zichzelf zien als capabele bijdragers aan iets dat zinvol is, stijgt de motivatie, en dat geldt ook voor retentie.

Ontwerpbeoordelingen die de praktijk in de praktijk weerspiegelen

Laat cursisten bij het maken van beoordelingen voor je cursus iets maken wat ze in de echte wereld zouden doen, zoals lesplannen, marketingcampagnes, technische rapporten en prototypes. Je beoordelingen moeten de manier nabootsen waarop leerlingen kennis zullen gebruiken in hun werkelijke omgeving.

Vraag de leerlingen na de beoordeling om te verwoorden wat ze hebben geleerd en hoe ze hun vaardigheden in nieuwe contexten zouden toepassen. Je kunt ook casestudies of klantenbriefings gebruiken waarbij leerlingen in teams moeten samenwerken om oplossingen te ontwikkelen.

Conclusie

Situated Learning Theory biedt een filosofie van empowerment. Het nodigt ons uit om leerlingen niet te behandelen als passieve ontvangers van inhoud, maar als evoluerende deelnemers aan een zinvolle en contextrijke reis.

Wanneer het wordt toegepast bij het maken van online cursussen, transformeert het de digitale leerervaring in iets veel menselijker. Kortom, u helpt uw leerlingen bij het leren terwijl u ze voorbereidt op scenario's uit de echte wereld. Als gevolg hiervan zijn de kennis en vaardigheden die ze verwerven relevanter en toepasbaarder voor hun toekomstige inspanningen.