De constructivistische leertheorie stelt dat leerlingen actief kennis en begrip opbouwen door voort te bouwen op hun eigen ervaringen. Meer informatie vind je hier.
.webp)
De toekomst van leren ligt niet in passieve absorptie, maar gedijt in betrokkenheid en de kracht van ervaring. Dat is waar constructivisme om de hoek komt kijken. Het is een theorie die leerlingen niet als ontvangers van kennis plaatst, maar als actieve deelnemers bij het vormgeven ervan.
Constructivistische principes bieden een overtuigend kader voor een nieuwe kijk op de manier waarop we eLearning-omgevingen bouwen. We zijn niet langer beperkt tot statische slides of lessen die voor iedereen geschikt zijn, maar met de juiste tools kunnen we dynamische ruimtes creëren die zich aanpassen aan de leerling en een blijvend gevoel van eigenaarschap over kennis creëren.
Het artikel onderzoekt hoe de constructivistische leertheorie nieuwe deuren kan openen in eLearning. We behandelen ook op scenario's gebaseerd leren en adaptieve technologieën om de praktische toepassingen van deze aanpak te laten zien.
Naast leren is constructivisme een theorie over wat het betekent om iets te weten. Constructivisten zien kennis niet als een statisch geheel van feiten dat van leraar op student wordt doorgegeven, maar als iets dat elke leerling actief voor zichzelf opbouwt.
In plaats van zich te concentreren op onthouden of passief luisteren, moedigt constructivistisch leren studenten aan om informatie te begrijpen door middel van exploratie. In deze visie is kennis niet iets dat buiten de leerling zit en wacht op overdracht. Het is intern opgebouwd, gevormd door de unieke ervaringen en perspectieven van de leerling.
Een van de vroegste en meest fundamentele figuren in het constructivistische denken is Jean Piaget, een Zwitserse psycholoog wiens werk in het begin tot het midden van de 20e eeuw ons begrip van hoe kinderen leren heeft veranderd. Piaget stelde voor dat kennis geen directe afdruk is van de externe realiteit op de geest.
In plaats daarvan, zo betoogde hij, bouwen leerlingen begrip op door interactie met hun omgeving. Volgens hem betekent iets 'weten' dat je er actief mee bezig bent en het in je mentale kader integreert. Zijn nadruk op actief bouwen legde de basis voor moderne constructivistische benaderingen.
Latere denkers, zoals Jerome Bruner, breidden de constructivistische theorie uit naar het ontwerp van het curriculum en de instructie. Bruner pleitte voor ontdekkend leren en spiraalvormige curricula waarin sleutelconcepten met toenemende complexiteit opnieuw worden bekeken. Zelfs vandaag de dag blijven nieuwe constructivistische ideeën en praktijken ontstaan, zoals projectgebaseerd leren en onderwijs voor makers.
In de loop van de tijd hebben docenten en onderzoekers drie belangrijke takken van constructivisme geïdentificeerd. Ze zijn als volgt.
Sociaal constructivisme plaatst menselijke interactie centraal in het leren. Het werk van Lev Vygotsky heeft deze tak grotendeels ontwikkeld. Het stelt dat we het beste leren met en via anderen. Taal, cultuur, dialoog en gedeelde ervaringen vormen de basis van leren.
Eenvoudig gezegd, leren is een sociale handeling. We co-construeren betekenis door met anderen om te gaan en samen te onderhandelen en te begrijpen.
Cognitief constructivisme verschuift de focus naar binnen. Deze branche is sterk beïnvloed door Jean Piaget en beschouwt leren als een zeer persoonlijke, reflectieve reis. Elke leerling bouwt kennis op door nieuwe ervaringen te integreren met wat ze al weten.
Cognitief constructivisme moet echter niet verward worden met cognitivisme. De laatste ziet de geest als een machine die inputs verwerkt en opslaat. Aan de andere kant ziet het cognitief constructivisme de geest als een architect. Het is voortdurend bezig met het construeren en herzien van zijn eigen leerproces.
Het radicale constructivisme, dat wordt verdedigd door denkers als Ernst von Glasersfeld, verlegt de grenzen nog verder. Het stelt dat alle kennis subjectief is.
In deze visie is er geen enkele realiteit die van leraar op leerling kan worden overgedragen. In plaats daarvan construeert ieder mens betekenis op basis van zijn unieke ervaringen en interpretaties. Opvoeders gedragen zich minder als overbrengers van de waarheid en meer als facilitators van onderzoek. De leerlingen stellen vervolgens alles in vraag en vormen hun eigen inzicht.
Hoewel er verschillende theorieën over constructivisme bestaan, komen de volgende principes onder hen veel voor.
Een belangrijk geloof in constructivisme is dat kennis wordt opgebouwd, niet overgedragen. Leerlingen verbinden nieuwe ideeën met wat ze al weten in plaats van alleen informatie op te nemen. Als gevolg hiervan verschuift hun inzicht door te observeren en bij te stellen.
In een zakelijke leeromgeving zou dit betekenen dat leerlingen actief deelnemen aan activiteiten waarbij ze nieuwe concepten en ideeën moeten toepassen. Marketeers die bijvoorbeeld een cursus over influencer marketing volgen, luisteren niet alleen naar de theorie. Ze zullen ook marketingtools voor influencers en casestudies gebruiken om hun eigen campagnes te creëren.
We leren niet geïsoleerd. Gesprekken, groepsprojecten, feedback van collega's en mentoren zijn katalysatoren voor een dieper begrip. Het constructivisme erkent dat dialoog leerlingen helpt om ideeën te verduidelijken en problemen vanuit nieuwe perspectieven te bekijken.
In ons voorbeeld zouden marketeers samenwerken met hun collega's om problemen met campagnes op te lossen. Ze kunnen ook leren van elkaars strategieën en feedback delen.
Constructivisten zeggen dat kennis aan waarde wint als ze gebaseerd is op relevantie in de echte wereld. Leerlingen moeten in staat zijn om wat ze leren in verband te brengen met de wereld om hen heen.
Marketeers moeten bijvoorbeeld niet alleen leren over influencer-campagnes. Ze moeten ook kunnen zien hoe ze hun bredere digitale marketinginspanningen ondersteunen en kunnen helpen het bedrijfsresultaat te ondersteunen. De verbinding tussen concept en context helpt het leren vast te houden.
Constructivisme legt de nadruk op reflectie als hulpmiddel voor zelfbewustzijn en dieper begrip. Aan het einde van een cursus moeten leerlingen nadenken over wat ze hebben geleerd en hoe dit van toepassing is op hun werk en privéleven. De reflectie helpt hen hun kennis te internaliseren en verbanden te leggen tussen verschillende concepten.
Constructivistische principes kunnen ervoor zorgen dat je opleidingsprogramma's voor werknemers impactvoller en effectiever. Hier is hoe je ze kunt gebruiken.
Het hele idee van constructivisme is om relevante problemen aan te pakken. In opleiding van werknemersbetekent dit het ontwerpen van activiteiten die een afspiegeling zijn van echte werkplekscenario's in plaats van abstracte concepten.
Om dit te implementeren, moeten generieke modules worden vervangen door casestudies en rollenspellen op basis van werksituaties. In plaats van bijvoorbeeld 'best practices' voor de klantenservice aan te leren door middel van slides, kun je een vertakkingsscenario waar werknemers moeten omgaan met een gefrustreerde klant en beslissingen met gevolgen moeten nemen.
Omdat geïsoleerd leren het perspectief beperkt, moedigt constructivisme de input van leeftijdsgenoten en co-creatie aan. Dergelijke training helpt werknemers hun denkwijze aan te scherpen en nieuwe benaderingen te ontdekken op basis van de inzichten van anderen.
Je kunt groepsprojecten en peer-mentoring gebruiken in je opleidingsprogramma's voor werknemers om dergelijke leeromgevingen te bevorderen. Een multifunctioneel team kan bijvoorbeeld samen een schijnbedrijfscrisis oplossen. Op deze manier bouwen ze kennis op en bouwen ze teamcohesie op.
In constructivistische leeromgevingen zijn fouten geen tegenslagen. In plaats daarvan zijn ze katalysatoren voor leren en het opbouwen van perspectieven. Het doel is niet om bij de eerste poging alles goed te doen, maar om te experimenteren, te leren en te verbeteren.
Creëer veilige ruimtes waar werknemers risico's kunnen nemen zonder te oordelen. Ze moeten hun ideeën kunnen delen en verschillende benaderingen kunnen testen. Je kunt ze vervolgens feedback geven om hun aanpak te verfijnen.
Ontwikkel bij het maken van cursusmateriaal leerpaden gepersonaliseerd voor uw leerlingen in plaats van te proberen zoveel mogelijk informatie in te voeren. Maak gebruik van verschillende leerstijlen, zoals visueel, auditief en kinesthetisch.
Sommige mensen kijken liever naar video's of luisteren naar podcasts, terwijl anderen baat kunnen hebben bij praktische activiteiten. Op dezelfde manier moet u opnemen adaptieve leerpaden of projectgebaseerde beoordelingen in plaats van gestandaardiseerde quizzen in je cursussen.
Een vereiste voor deze stap is een veelzijdige cursusbouwer waarmee je al deze dingen aan je cursus kunt toevoegen. Coursebox voldoet aan deze behoeften. Van simulaties tot interactieve elementen en quizzen, met dit platform kun je zoveel mogelijk varianten van leerervaringen aan je cursus toevoegen.
Bovendien bespaart de AI-cursusbouwer je daarbij veel tijd. Je kunt ook gebruik maken van de Maker van AI-beoordelingen om tests te ontwikkelen voor leerlingen die de voorkeur geven aan een meer traditionele evaluatiestijl. Als leerlingen vast komen te zitten aan een concept, kunnen ze ook de AI-chatbot-tutor van het platform gebruiken als hun realtime docent.
Constructivisme biedt een krachtige lens voor het ontwerpen van leerlinggerichte ervaringen. Het is echter niet de enige optie.
Het behaviorisme heeft bijvoorbeeld een zeer gestructureerde aanpak. Het richt zich op waarneembaar gedrag en externe prikkels, waarbij versterking wordt gebruikt om het leren vorm te geven. Bij de opleiding van werknemers kan dit lijken op repetitieve oefeningen of op beloningen gebaseerde systemen die de juiste reacties versterken.
Ondertussen gaat cognitivisme verder dan gedrag en onderzoekt het de interne mentale processen die betrokken zijn bij leren, zoals geheugen en aandacht. Het ziet de geest als een informatieproces. De aanpak hecht waarde aan een duidelijke structuur en volgorde om tot leren te komen.
Aan de andere kant concentreert het humanisme de emoties en intrinsieke motivatie van de leerling. Het geeft prioriteit aan persoonlijke groei, keuze en autonomie in de leerervaring.
Welke van deze modellen moet u kiezen voor de opleiding van werknemers? Het antwoord hangt af van de context. Behaviorisme kan bijvoorbeeld nuttig zijn voor compliancetraining, terwijl cognitivisme goed werkt voor technische instructie die stapsgewijze beheersing vereist. U moet de situatie beoordelen en vervolgens beslissen.
Constructivisme brengt ons weg van passieve levering van inhoud en naar actief, ervaringsgericht leren. Het stelt individuen in staat kritisch te denken en diep samen te werken. Op het gebied van eLearning en de opleiding van werknemers biedt deze aanpak een dynamische manier om vaardigheden te ontwikkelen die echt blijven hangen omdat ze worden ontwikkeld en niet uit het hoofd worden geleerd.
Aangezien werkplekken evolueren, zou onze benadering van leren dat ook moeten doen. De constructivistische theorie geeft ons de tools om transformatieve leerervaringen op te bouwen. Met een betrouwbare cursusbouwer zoals Coursebox wordt dit proces verder vereenvoudigd.
